اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيهِ عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَ آثَامِهِ وَ ارْزُقْنِي فِيهِ ذِكْرَكَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِيقِكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ.
اى خدا مرا در اين روز بر روزه و اقامه نماز يارى كن و از لغزشها و گناهان دور ساز و ذكر دايم نصيبم فرما به حق توفيق بخشى خود اى رهنماى گمراهان عالم.
نماز نور چشم مومن است و مرز میان کفر و ایمان.
نماز بازدارنده از فحشا و منکر است و وسیله تقرب به آسمان.
نماز برترین و والاترین نماد ذکر و آوردگاه مصاف با شیطان و دوری از گناهان است و اقامه آن نشان از توفیق در رهایی از ظلمت و تیرگی شب و پیوستن به روشنان رستگاری و فلاح.
صوم و صلاه، دو بال پرواز عرفانی بندگان خدا در آسمان عبودیت و ایمان است و تو میدانی که پرواز در آسمان نامتناهی هستی چه سان نیازمند سوخت مدام و قوت مستدام است و اگر لحظه ای و تنها لحظه ای توقف و خلل در عزم این تکاپو و جهش این طیران حاصل آید سقوط و سکوت و سکون، دامنگیر دل و روح انسان می گردد و دیگر...
و تا دیگر بار، این عزم سربرآرد و به غلیان درآید چه بسا نه فرصتی باقی باشد برای جزم خدایی و نه مکنتی برای رهایی و بی انتهایی.
و توفیق اگر رفیق دل گردد و طالع اگر مدد کند، تا دامن محبت یار به کف آید زهی شرف؛
وگرنه اما...! آه از این اما و اگر؛ که در تلاطمِ تردید و تردد این روزهای آخرالزمانی و این شبهای ظلمانی، دست و دل ایمان انسان را می بندد و آن می کند که کرده است با هزاران هزار رها شده از بند بندگی خدا و آزاد گشته در قفس تنگ بندگی دنیا و شیطان.
باری؛ نماز، مرز ایمان و روزه، عمیق ترین و بی ریاترین معاشقه انسان با خداست و این دو در تکمیل روح معنویت در جاری زندگی بشر نقش بی‌نظیر و خطیر ایفا می‌کنند.
آری؛ صوم و صلاه، دو بال پرواز عرفانی بندگان خدا در آسمان عبودیت و ایمان است و تو میدانی که پرواز در آسمان نامتناهیِ هستی چه سان نیازمند سوخت مدام و قوت مستدام است و اگر لحظه ای و لمحه ای فقط، روی عنایت خدا از آینة کالبد ما برگردد دیگر نه امیدی هست و نه آرزویی؛ نه راهی و نه پایانی؛ نه دلی و نه دلداری؛ نه عشقی و نه معشوقی...
واژه واژة این دعای ربانی و این آیة عرفانی، شهد مصفای توجه به خداست و نذر دلهایی که تاب مستوری ندارند و حقیقت عنایت ملکوت را جلوه گر می خواهند.
نماز، روزه، ذکر، توفیق و... راهنمایی خدا برای انسان، از دلِ موجاموجِ این دریای بیکران که زندگی اش نامیده اند و انسان، که بنده اش خوانده اند.
عاشقان، پنجره باز است اذان می گویند
قبله هم سمت نماز است اذان می گویند
عاشقان!
هرچه بخواهید، بخواهید! خجالت نکشید
یار ما بنده نواز است اذان می گویند
و گلواژة اذان از کام رمضان در مردمِ چشمان منتظر انسان، حکایت غریب و قریبی است که... خدا می داند و بس!
انتهای پیام- 12/313
